گردش خون جنین دارای سیستمی از رگهای نافی و جفتی هستند.چون جنین از طریق دو سیاهرگ نافی به جفت میرسد سپس وارد انشعابات این سرخرگها در داخل صفحه ی کوریونی می شود.انشعابات کوچکتر آنها وارد پرزهای کوریونی می شود و در انتها به شبکه ی مویرگی انتهایی در پرزهای کوریونی متصل می شود که در آنجا تبادلات مواد با خون مادری انجام می گیرد.سپس از مویرگهای پرزی خون وارد شاخه های سیاهرگی می گردد و بعد از آن در داخل تنها سیاهرگ نافی جمع شده، به طرف جنین هدایت می شود.در اثر هجوم تروفوبلاست 80 تا 100 سرخرگ مارپیچی آندومتر رحمی مستقیما خون خود را به فضای بین پرزی وارد می کنند.تقریبا 150 میلی لیتر خون مادری به این وسیله وارد این فضاها می شود که در هر دقیقه 3 تا 4 بار تعویض می شود.به علت بسته شدن تغییری لومن سرخرگهای مارپیچی توسط پلاکهای سیتوتروفوبلاستی فشار خون مادری کاهش می یابد و این خون با فشار کم شده وارد فضاهای بین پرزی می گردد، ولی این فشار کم شده هم برای هدایت خون اکسیژن دار تا قاعده ی پرزهای کوریونی کافی بوده و مقدار آن زمانی که رحم ریلکس می باشد تقریبا 10 میلی متر جیوه است.خون مادری زمانی که تا انتهای پرزی حرکت می کند، صاف شده و محتویات خود را با خون جنینی مبادله میکند و بعد از آن وارد سیاهرگ خارج کننده در صفحه ی مادری Decidual می شود.وجود جریان کافی از خون مادر ی برای رشد و نمو نرمال جنین لازم است و اگر جریان خون کاهش یابد ، جنین کوچک می ماند.